در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائه داده است. این برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این
که ??رخی از این برنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک نمونه مهم از این نقد
، ت??سعه اقتصادی است. دولت برای کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی داخلی، طرحهایی ارائه داده است. اما سوال این است
که ??یا این برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات م?
?صو??ات агریایی تمرکز دارد. این برنامهها برای کاهش وابستگی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور
که ??ین برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند
مش??لات آبگیری و تحدید من?
?بع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیشین برای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. این برنامهها از نظر ما
، ت??اش قابل توجهی در directions است
که ??ما هنوز برای رفع
مش??لات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد
که ??رنامهای پیشبران دولت، هر چطور
که ??اشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.